Celem projektu dyplomowego, obronionego w 2012 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej pod przewodnictwem promotorów: dr inż. arch. Anny Wierzbickiej oraz mgr inż. Grzegorza Stiasnego, było stworzenie budynku węzła integracyjnego w rejonie Dworca Zachodniego w Warszawie. Obiekt łączy w określonych relacjach przestrzennych, funkcje służące osobistej mobilności, usługowo-handlowe oraz miejsca pracy biurowej. 

Duży potencjał rozwojowy wskazanej lokalizacji zauważony jest w wielu opracowaniach planistycznych oraz strategiach rozwojowych przedsiębiorstw miejskiego transportu publicznego. 

Praca uwzględnia najważniejsze inwestycje tj. budowę stacji początkowej centralnego odcinka trzeciej linii Metra Warszawskiego, pętlę tramwajową obsługującą planowane połączenie z dzielnicą Wilanów, budowę połączenia tramwajowego przebiegającą w pobliżu dworca, odtworzenie istniejącego odcinka torowego, wchodzącego w skład planowanej Małej Obwodnicy Kolejowego w obrębie Warszawskiego Węzła Kolejowego, a także budowę stacji końcowej Kolei Dużych Prędkości.

Projekt koryguje i dostosowuje techniczne założenia realizacji wymienionych przedsięwzięć do autorskich założeń projektowych, wynikających częściowo z wniosków zawartych w pracy teoretycznej, napisanej przez autora w ramach opracowania dyplomowego. Do najważniejszych zmian należy wyniesienie ponad poziom terenu szynowych środków komunikacji publicznej oraz głównych szlaków ruchu pieszego. 

Obiekt podzielony jest na trzy strefy funkcjonalne połączone przestrzenią wspólną. Należą do nich poziom przeznaczony głównie do komunikacji, z którego można się dostać do wszystkich środków komunikacji występujących na obszarze Dworca Zachodniego, poziom przeznaczony do obsługi pasażera oferujący przestrzenie usługowe i handlowe oraz poziom biur, w których mieszczą się zarządcy poszczególnych podsystemów transportu.

Założenie przestrzenne uzupełnione jest o budynek wysokościowy przeznaczony na pomieszczenia biurowe oraz parking systemu parkuj i jedź. Koncepcja zakłada zachowanie istniejącego budynku dworca PKS wraz z budynkiem Hotelu Zachodniego oraz włącza je funkcjonalnie w założenie przestrzenne. 

Wyraz architektoniczny węzła integracyjnego odznacza się cechami charakterystycznymi i reprezentacyjnymi dla współczesnego obiektu dworcowego.